een kaarsje voor Nonna

Vanmorgen ben ik met Maddy, de meisjes en mijn zus naar Maastricht geweest. Even een kaarsje branden voor Nonna (da's italiaans voor oma). Ze is vanmorgen begonnen aan haar eerste chemo en we hopen natuurlijk dat de chemo en/of onze kaarsjes helpen.

Ben ik zo (bij)gelovig...???
Eigenlijk niet, maar ik hoop nú, meer dan ooit, dat er IETS is dat door deze 5 kaarsjes beïnvloed kan worden opdat mijn moeder geneest.

Wat ook meespeelt is dat 15jr geleden toen ik, na een auto-ongeluk, 2 weken op de LONG IC van het AZM (waarvan 1 week in (kunstmatig) coma) heb gelegen alles uiteindelijk is goed gekomen. In die weken hebben mijn ouders, mijn zus en maddy regelmatig de OLV-kerk in Maastricht bezocht om kaarsjes voor mij te branden. Ondanks de slechte vooruitzichten (hen is in die ene week een paar keer verteld dat de situatie zeer kritiek was) leef ik nog en ben ik er toen weer snel bovenop gekomen. Voor de geïnteresseerden: ik had toen last van een ARDS. Sommigen zien hierin misschien een logische verklaring van mijn soms idiote gedrag . Maar volgens Maddy ben ik inderdaad wel veranderd sindsdien. Zelf besef ik des te beter dat het morgen voorbij kan zijn en dat we moeten genieten van elke dag: CARPE DIEM (pluk de dag) is dan ook mijn motto!

Dagmar

en toen...

allereerst even iedereen bedankt voor de vele blijken van steun die ons de afgelopen dagen via krabbels, reacties, emails, sms en telefoontjes hebben bereikt. DANKJULLIEWEL!

nu we enigzins bekomen zijn van de eerste schrik die megaklap, en nu we eens goed uitgehuild hebben, en soms eens even flink stoom hebben afgeblazen (schreeuwen lucht soms echt wel op) kijken we eens vooruit naar wat er ons te wachten staat en hoe nu verder.

ondanks de zware domper die ze te verwerken heeft gekregen gaat ze ons voor in die strijd, toch grotendeels haar gevecht. wij kunnen niet meer dan haar steunen daarin.

woensdagmorgen zal ze de eerste chemokuur starten en natuurlijk hopen we allemaal dat het mee zal vallen en bovenal dat de kuur tot het gewenste resultaat leidt: het stoppen en terugdringen van de uitzaaiingen in de lever. de tumor wordt voorlopig even met rust gelaten, al zal die -als bron van alle kwaad- natuurlijk ook tzt verwijderd dienen te worden. volgens de artsen is de bestrijding van de uitzaaiingen belangrijker, en zou een operatie NU teveel kostbare tijd kosten.

iedereen verwerkt dit op zijn eigen manier, ik lijk mij nog meer dan voorheen op mijn werk en plannen te storten, als ik bezig ben geeft mij dit de afleiding die ik nodig heb. met name 's ochtends en 's avonds in de auto (onderweg naar resp. van weert) heb ik echter veel tijd om zaken te overwegen en erover te prakiseren. niet altijd hou ik het dan droog. meer dan eens vraag ik me dan toch weer af: WAAROM? WAAROM ZIJ? maar goed, als het al een reden heeft kom ik daar toch niet achter.

en natuurlijk stel ik me de vraag: moeten we nu wel naar italië gaan? ik zou liegen als ik zeg dat ik niet overweeg om het af te blazen. mijn (destijds) o zo leuke 1 april-grap staat nu ineens in een ander daglicht. sinds september 2007 werken we naar de verhuizing toen en we hebben nooit aan omdraaien gedacht, maar nu twijfelen we natuurlijk wel. toen we de vermoedens van kanker te horen kregen 1,5wk geleden, gaven mijn ouders meteen aan dat we vooral onze plannen/dromen moeten doorzetten. maar een belangrijk onderdeel in het te leveren gevecht zal onze aanwezigheid zijn. aan de andere kant, en lekker positief denkend: mss is het net wel goed als ze er zometeen eens af-en-toe lekker tussenuit kunnen en ons kunnen komen opzoeken. in die relaxte omgeving, kort bij het Lago Maggiore. het is maar 8uur rijden (vorige week zelfs maar 7 ) of 1,5uur vliegen, en als we willen kunnen we snel even op-en-neer. dus gaan we voorlopig gewoon door met de voorbereidingen; ik verwacht op korte termijn het huis in kerkrade te verkopen en er één in Buggugiate (bij Varese) te kopen.

Tja... ik blijf toch twijfelen


knuffels voor iedereeen,
dagmar, maddy, giulia & giorgia

een zwarte dag

vandaag (officieel gisteren) was zo mogelijk de slechtste dag uit mijn/ons leven. 

we hebben te horen gekregen dat mijn moeder kanker heeft. 

even heel in het kort: 
een tumor in de dikke darm met uitzaaiingen naar de lever. 
de tumor zelf is (in verhouding) redelijk simpel weg te halen, maar de uitzaaiingen, naar de lever verdomme, baren natuurlijk grotere zorgen. en daarom stellen de doktoren voor om zsm aan de chemo te beginnen om die uitzaaiingen te bestrijden en pas later die tumor te verwijderen. 

KUT, KLOTE, GODVERDOMME, WAAROM??? 
WAAROM??? 
WAAAAAAAROM???? 

de emigratieplannen - het vervolg (1 april - deel 2)

beste familie&vrienden, 

ik heb nog nooit, echt nog noooooooit zo'n plezier gehad op 1 april als dit jaar. 
het is niemand gelukt om MIJ in de maling te nemen en zelf heb ik (op een paar wakkere vriendinnen na) een paar mensen lekker op het verkeerde been gezet met mijn vorige BLOG!!! 

HAHAHA 
Pesce d'Aprile zoals ze in Italië zeggen op 1 april.... JAHA... één april!!!!! 

HAHAHA 
we gaan gewoon hoor, ben maar niet bang, we gaan echt wel naar Varese!!! 

Saluti da Daggy, Maddalena, Giulia e Giorgia 

ps: sorry Jolanda dat ik je mss zo heb laten schrikken, die tranen van mij waren van het lachen, niet van het huilen 
ps: goed zo Gita, Gerlinda en Suusje, jullie hadden me als enige echt door. 
ps: Chantal, vertel pap maar dat het wel goed komt, hij kan zijn gereedschap meenemen op vakantie in juli aan het Lago Maggiore

het feest gaat niet door

om maar met de deur in huis te vallen: WE GAAN NIET EMIGREREN 

Althans, niet naar Italia. We blijven in hier in de buurt! 
We zullen wel uit Kerkrade vertrekken, want voor mijn werk zal ik echt dichter op de randstad moeten gaan wonen. Het zal wel regio Turnhout (toch liever België dan) of zoiets worden. 

MAAR WAAROM NIET?? 
tja daar is niet één reden voor aan te geven, het is een combinatie van factoren: werk, school, hoge woningprijzen in Varese, financiële zekerheid, familie, vrienden, ... en zo kan ik nog wel door gaan. Maar wat echt de doorslag geeft is JE GEVOEL. En na een paar weken wikken-en-wegen is de knoop doorgehakt en gaan we dus niet. 

Denk nu niet dat ik/wij er blij mee zijn, we wilden echt graag gaan, maar uiteindelijk moesten we ons verstand de voorkeur geven boven ons hart, en dat doet pijn, zeker voor 2 mensen als Maddy en ik die gewend zijn meer op gevoel dan op ratio te sturen. 

anyway. jullie horen er zeker nog meer van. 

Saluti (of nee Salukes) 
Dagmar & Maddalena (of toch weer gewoon Maddy) 

heeft de herezietsong zijn langste tijd gehad???

ik las net op nu.nl het volgende bericht:
---
Carnavalsbijeenkomst ontaardt in vechtpartij
Uitgegeven: 13 januari 2008 22:22
Laatst gewijzigd: 13 januari 2008 22:22

LIMBRICHT - Een carnavalszitting zondagmiddag in Limbricht (Limburg) is ontaard in een massale vechtpartij.
ANP2

Daarbij arresteerde de politie vijf mannen van 20 tot 51 jaar afkomstig uit Heerlen, Puth, Geleen, Munstergeleen en Sittard. Dat heeft de politie laten weten.

Ruzie
De ruzie ontstond toen de zogenoemde "Herrensitzung", waaraan alleen mannen mogen deelnemen, tijdens een feest van muziek en optredens van carnavalscabaretiers uit de hand liep.

Dronken carnavalsvierders gingen met elkaar en twintig ingeschakelde agenten op de vuist. Na de aanhoudingen keerde de rust snel terug, mede omdat de eega's hun vaak beschonken mannen naar huis dirigeerden.
bron: http://www.nu.nl/news.jsp?n=1389564&c=10&rss ---

Ik ga zelf al jaren niet meer naar de Herrezietsong in de Kerkraadse Rodahal, welke ik vroeger altijd trouw bezocht.


Waarom niet meer? De laatste keren dat iuk ben geweest was de sfeer er niet meer naar. Er wist ieder jaar weer wel weer een groep de boel te verpesten, we wisten ieder optreden van mannen in te korten. Hun boodschap was even simpel als zij zelf: alleen vrouwen op de bühne! Het liefst schaars gekleed of uitdagend dansend of platte dingen roepend.
De enige vent waar naar geluisterd werd was een "Bonte Pieter" (of zoiets) uit het Belsche Ost-Kanton die op platte wijze de relatie tussen man en vrouw ontleedde. Da's één keer leuk, een paar jaar later ook nog wel eens, maar ieder jaar??? De echte goeie buutereedners, en er zaten soms HELE GOEIE tussen, kregen gewoonweg geen kans... En op de één of andere wijze kon ik daar slecht tegen. Als die "heren" zo graag vrouwelijk schoon willen zien, ga dan naar de Antoniusstrasse, naar een peep-show, of weet ik wat. Goedkoper en wellicht kom je nog meer aan je trekken ook!
Wat ook meespeelde in mijn overwegingen om NIET te gaan is het feit dat ik gewoonweg niet meer tegen bier kan. Een bezoek aan de herrezietsong resulteerde in 2dagen recovery in bed en op de bank. 1 dag (maandag) met paracetamol echt in bed, en de 2e dag nog wat slapjes op de benen. En (zeker als zelfstandige) kunnen 2 onbetaalde dagen er behoorlijk in hakken en dus een 2e reden om niet te gaan. Tussendoot Spa of Cola drinken lukt gewoon niet, degenen die toevallig besteld, een volgende rondje geeft of zo accepteert geen non-alcoholische bestellingen en dus weer een lading bier op tafel. Sinds je op de galabal geen rondjes meer hoeft te geven en krijgt maar gewoon iets van een blad afpakt als het langskomt heb ik geen katers meer. Ik drink in mijn eigen tempo, niemand voelt zich nl. verplicht om rondjes te geven en dus sta je niet meer met 3 volle glazen in handen.

Maar goed, we dwalen af! Heeft de herrezietsong zijn langste tijd gehad. Ik hoorde gisteren van vrienden die voortijdig de zietsong van Welten hadden verlaten, andere jaren altijd garant voor veel plezier, leuker, beter en vooral gezelliger dan die van Kerkrade... Of het kwam dat ze de avond ervoor op de Jalabal waren, ze te oud worden... ik weet niet! Feit is dat het hun jaren geleden nooit zou zijn voorgekomen dat zij om 13:00 weer bij moeder de vrouw op de bank zouden liggen.

En dan lees ik zo'n bericht als bovenstaande in een kleine gemeenschap als die van Limbricht loopt het uit de hand... Zou de nationale trend om iedere gelegenheid aan te grijpen om rotzooi te trappen (oud-op-nieuw, winnen/verliezen van een voetbalwedstrijdje, ...) nu ook "Ons Carnaval" gaan verpesten??? Ik hoop het niet, maar ik ben bang van wel.

Het ziet er niet naar uit dat we de komende jaren veel Carnaval zullen vieren. In Varese viert men het niet echt, en dan sowieso een week later dan hier (Carnavale Ambrosiana), Venetië is te duur en te ver weg en om hierheen te komen??? tja... het zijn dan echte werkdagen voor een Italiaan, de kinderen hebben geen vakantie en we zijn in december natuurlijk alweer "terug" geweest... En in die 2 jaren dat ik in Varese woonde heb ik het ook nooit echt gemist. Maar goed, zeg nooit nooit! Misschien begint het tegen die tijd toch weer te kriebelen....

ALAAF
Dagmar

niet België - toch Varese, Italië

Tja.... wellicht heeft de een of de ander het al vernomen of iets dergelijks geconcludeerd uit krabbels of mijn bijdrage(n) aan diverse fora... maar het is zover:

WE GAAN EMIGREREN!

Maddy heeft besloten dat de tijd rijp was en dus gaat ons roer om en zetten we koers richting Varese.

En omdat ik het draaiboek al jaren in de kast heb liggen wordt eea een koud kunstje. Nou...

We willen met name Giulia haar eerste (echte) jaar op de basisschool netjes af laten maken. En dan willen we in juli 2008 naar Varese verhuizen. Varese??? Zoek maar even op google of kijk naar wat tips, links en gadgets in mijn profiel, of kijk naar Wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Varese_%28stad%29

Varese ligt in de buurt van het Lago Maggiore (20-30min), Zwitserland (15min) en Milaan (45min). Ongeveer 25min van het vliegveld Milaan Malpensa en ongeveer 850km (ca. 8-9uur rijden) van Kerkrade. Al met al... niet het einde van de wereld!

Waarom Varese??

1. Ik ken de plaats heel goed omdat ik er gewoont heb in het kader van mijn stage en afstudeeropdracht bij Whirlpool (2x 6mnd in 1995 en 1996). We (Maddy, de meiden en ik) komen er altijd graag terug.
2. Mede door mijn stages en mijn verblijf aldaar heb ik er nog wat zakelijke en sociale contacten aan overgehouden, die ons een beetje houvast kunnen bieden om mee te starten als we ons er vestigen. Inmiddels heb ik ook al een vergadering van de Ronde Tafel van Varese mogen bijwonen en mag ik mij in de toekomst bij hen voegen.
3. In Varese heeft de Europese School een vestiging en dus zullen de kinderen een zeer goede opleiding kunnen genieten waarin ze niet alleen Italiaans zullen leren, maar tevens goed Engels, Duits, Frans EN NEDERLANDS. Ja ook Nederlands want ze zullen op deze school in een klas zitten met een Nederlandse docent en Nederlandse kinderen.
4. Binnen 2 uur op het Ligurische strand, binnen 1½ uur op de pistes van Domodossola, binnen 1 uur shoppen in Milaan, binnen 10 minuten een echte Italiaanse houtovenpizza.... wat wil je nog meer???
5. en last but not least: Varese ligt aan de Italiaanse economische as: Turijn, Milaan, Venetië (Po-vlakte) en dus zakelijk gezien geen verkeerd gebied.

Dat laatste brengt me bij het volgende punt: wat gaan de Sporckjes doen in Varese?
Ik ga NIET een hotel of pension runnen om te proberen verwende Ollanders, Engelsen en Duitsers een fijne vakantie te bezorgen. Dat is iets voor dromers die naar Umbrië of Toscane verhuizen. Nee, ik ga keihard werken in een van Europa's hardst werkende regio's. En wat ik daar ga doen..? Enerzijds denk ik erover om een uitdagende job te zoeken waar ik met mijn commerciële ervaring, technische achtergrond en talenkennis een belangrijke bijdrage zou kunnen leveren. Anderzijds bevalt het ondernemerschap me wel en wil ik niet-Italiaanse bedrijven een eerstelijns contact bieden in Italië: stel je hebt een bedrijf in Nederland, België of Duitsland, je krijgt wel eens aanvragen uit Italië maar weet niet goed hoe je dat moet opvolgen of waar je moet beginnen, of omdat je de taal niet spreekt is het gedoemt te mislukken en een italiaanse agent zie je niet zitten.... dan is er SIPERO Italia! SIPERO Italia biedt je dan diverse mogelijkheden:

• een agent die je Italiaanse contacten kan bedienen;
• die een (dealer/reseller)netwerk kan opbouwen
• die je communicatie voor de Italiaanse markt verzorgt
• je producten en/of diensten onder de aandacht brengt in Italië,
• je begeleidt op zakenreizen en deze zelfs voor je uitstippelt,
• en of SIPERO dan nu je agent is of de identiteit aanneemt van jouw bedrijf... dat is allemaal mogelijk....

KLINKT GOED HE???
iemand nog leads over? een rondleiding Varese of Milaan met bijbehorend etentje is de minimale vergoeding die ik je voor een goede klant schuldig zal zijn!

Maar goed... het is pas oktober, juli 2008 is nog redelijkver weg, maar er is ook nog veel te doen: een huis verkopen, een appartement of huis zoeken in Varese, de zaken in Nederland netjes afronden, een bedrijf opzetten in Italië....


Ciao Ciao!!!

Dagmar